آلبرت بغزیان، کارشناس مسائل اقتصادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایبِنا درباره مضرات ارز ۴۲۰۰ تومانی گفت: معایب و مزایای ارز ترجیحی را باید با هم سنجید زیرا زمانی که حرف آن به میان آمد با این استدلال همراه شد که اساسا برای کاهش هزینه تولید مورد توجه قرار گرفته بنابراین هدفمند پیش خواهد رفت و نرخ تعیین شده برای ارز در آن مقطع فاصله زیادی با بازار نداشت، پس دست اندازی برای سوءاستفاده کنندگان سودآور نبود، اما رشد نرخ ارز سبب افزایش فاصله شد و قاعدتا خواهان بیشتری هم پیدا کرد.
وی در ادامه یادآور شد: مهمترین حسن ارز ترجیحی این بود که کالای اساسی با قیمت پایین‌تر به دست مصرف‌کننده می‌رسید، ولی دولت از آن غافل ماند و می‌توانست به صورت پلکانی قیمت را تغییر دهد تا بین قیمت آزاد و ترجیحی تناسب به وجود آید. مردم هم در این شرایط بازارها را هیجانی نمی‌کردند و برای انبار کردن دست به خرید نمی‌زدند. از طرف دیگر بر قیمت‌ها هم نظارتی صورت نگرفت، تورم تشدید شد و فاصله‌ای که از آن صحبت به میان آمد رو به افزایش گذاشت و برسفره مردم خود را بیش از قبل نشان داد.
این کارشناس اقتصادی دراین رابطه تاکید کرد: مهمترین عیب ارز ترجیحی سوءاستفاده از آن بود که نظارت بانک مرکزی، وزارت صمت و اقتصاد را طلب می کرد. چگونه امکان دارد ارز ۴۲۰۰ به فردی که در صف ایستاده و واردکننده گندم، برنج یا نهاده‌های دامی است، تعلق گیرد اما بر کار او نظارتی وجود نداشته باشد؟ وقتی نظارت وجود نداشته باشد، دست درازی هم زیاد می شود و این در حالی است که نظارت قوی امکان حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی به صورت پلکانی را به وجود خواهد آورد.
بغزیان دراین خصوص اظهار داشت: در شرایطی که اقتصاد هنوز تثبیت نشده و تکلیف تحریم ها روشن نیست، تغییراتی مانند حذف ارز ترجیحی با وجود جنبه های مثبت آن، دست محتکران را باز می‌گذارد و به طور ناگهانی بر فرض قیمت روغن افزایش عجیبی پیدا می کند. شخصا با حذف ارز ترجیحی مخالفتی ندارم، اما شیوه به کار گرفته شده جای ایراد دارد.
وی درباره شیوه‌های حمایتی دولت از مردم تصریح کرد: نباید به شکلی رفتار شود که وضعیت جنگی به ذهن مردم متبادر شود و در حالیکه دولت گفته تا آخر سال فقر را ریشه کن خواهد کرد که در این صورت نیازی به یارانه نخواهد بود، با چنین رفتارهایی بر بی اعتمادی دامن زده خواهد شد.
